Sensizlik tokadını atarken yüreğime
Perde olur gözlerin, iner gözlerime
Düşünürken o masum gülümseyişini,
Tutamam kendimi inan, umutsuzluğuma ağlarım ben...
Yıldızlarımla başbaşa kaldığımda
Gökyüzüne çizerim gözlerini
Dalarken o sonsuz, uçsuz bucaksın yeşilime,
Tutamam kendimi inan, rüyalarıma ağlarım ben...
GEl deyişini duyarım uzak hayallerden
Beni seveceğini düşünürüm bir an
Kurarken gerçek olmayacağını bildiğim hayaller,
Tutamam kendimi inan, çaresizliğime ağlarım ben...